یازدهمین کنفرانس بین المللی نقد و واکاوی مدیریت در هزاره سوم
اسرافیل شیرازی
انسان_اقتصادی همواره در حال دفاع از منافع_خود است و فرض حداکثرسازی نفع شخصی به عنوان توصیفی از رفتار واقعی او #انتخاب شده است.در اقتصاد_مدرن ،توزیع_اولیه_مناسب که مهمترین_عامل_نابرابری درامدهاست جایگاهی ندارد. هرچه افراد و گروه ها در شرایط اولیه تصاحب کرده اند حق آنان تلقی می شود.قاعده_بهینه_پارتو که مهم ترین شاخص اقتصاد_رفاه است به توزیع_درامد و ثروت بی توجه است و صرفا تغییری را توصیه می کند که بتواند رفاه حداقل یک نفر را افزایش دهد،بدون اینکه زیانی متوجه کسی شود. طبیعی است که در این شاخص چنانچه امارتیاسن می گوید یک وضعیت می‌تواند بهینه ی پروتویی باشد در حالی که در آن برخی انسان ها در فقر_کامل بسر می برند و بعضی دیگر غرق در تجملات باشند و نتوان وضع_فقرا را بهبود بخشیدمگر آنکه به تجمل_اغنیا دست زده شود.
برگرفته کتاب آنتی_مارکتینگ جلد اول ص ۸۲
نوشته:اسرافیل_شیرازی